Robert de Reu (31)
droomt over wakker worden. ‘Ontwaak!’ is dan ook zijn credo. Dit geldt niet
alleen voor zichzelf of voor de inwoners van Kampen, maar het raakt de hele
mensheid: “Durf zelf na te denken. Wat wil je? Als mens, als individu. Als een
vrij wezen. Of laat je je liever leiden door het systeem?”
Robert komt oorspronkelijk niet uit Kampen, hij groeide op
in Zwolle. Zijn zorgeloze jeugd krijgt rond zijn tiende een wending die
bepalend lijkt voor de verdere invulling van zijn leven. Robert: “Ik moest aan
mijn oren worden geopereerd. Dit bleken zware operaties, waarvan een
resulteerde in een bijna doodervaring. Hoe heftig ook, deze ervaring was
prachtig. Iedereen heeft tijdens een droom weleens het gevoel dat je valt. De
angst zorgt er voor dat je wakker schrikt. Ik ging door deze angst heen, dus
liet me doorvallen. Er was een tunnel vol kleuren die wij hier niet kennen.
Kraakhelder. Deze ervaring ervoer ik als heel bevrijdend. Toen ik terug kwam,
besefte ik niet goed wat ik had meegemaakt. Ik was er te jong voor. Wel bracht
het dat ik tot aan de dag van vandaag niets als vanzelfsprekend aanneem, maar
blijf doorvragen. Ik wil altijd meer weten en dat moet uitgelegd kunnen worden.
Kampen
Deze eigenschap werd later niet door iedereen gewaardeerd. Het zorgde er
helaas voor dat Robert een aantal keren werd ontslagen: “Ik stelde kritische
vragen en schaarde me niet achter bepaalde regels. Daarnaast moest ik
bijvoorbeeld achter de lopende band knetterhard werken voor een mager loontje.
Dat klopte in mijn ogen niet. Ik kon dit niet accepteren en wilde niet op deze
manier een bijdrage aan de maatschappij leveren. Toch draag ik graag op een
andere manier bij. Ik wilde samenwonen met mijn levensgezel Lotte, maar Zwolle
bleek te duur. Wij besloten om ons ook buiten Zwolle als woningzoekende in te
schrijven.” Ze kregen een leuk huisje aan de Oudestraat aangeboden om niet veel
later samen met hun zoons Nova en Si een woning in Brunnepe, vrijwel direct gelegen
aan het voedselpark De Groene Brunneper, te betrekken.
Groene long
Robert: “Voordat wij dit huis ongeveer vijf jaar geleden betrokken, liepen
we over de naastgelegen dijk. Daar zagen we naast een grote boomgaard veel
moestuintjes liggen. We waren direct enthousiast. Dit wilden wij ook! Die
moestuinen moesten op een gegeven ogenblik weg. Het was de bedoeling van de
gemeente dat er een ‘groene long’ door Brunnepe zou komen. Leuke plannen,
dachten wij, maar tegelijkertijd zagen wij mogelijkheden om meer van dit groene
stuk te maken: een eetbaar park met fruitbomen en –struiken. Niet alleen zou de buurt
van de oogst genieten, ook de kinderen kregen het besef dat bijvoorbeeld een
appel eerst aan een boom groeit voordat het in de winkel ligt. Wij ontwikkelden
een plan voor dit gebied, schreven dit uit en dienden dit in bij de gemeente.
Eerst informeerden wij in de buurt wat men ervan vond. Ze waren erg positief,
maar stelden zich ook kritisch op. Zij kenden ons niet en ze geloofden niet
direct in een akkoord van de gemeente. Met behulp van wijkverbinder Marjolein
Geurtsen begon het beetje bij beetje te lopen. We kregen (uiteindelijk) gehoor
en het lukte om onze plannen voor een voedselpark uit te voeren.
De Groene Brunneper
Vorig jaar is er een stichting in het leven geroepen waar het voedselpark
onder valt, namelijk: De Groene Brunneper. Deze stichting bestaat uit Lotte Versteeg
en Robert de Reu en Evianne Schuurman. Robert: “De oogsten van de oude
vruchtenbomen en bessenstruiken zijn groot. De jonge bomen leveren nog niet
veel vruchten, maar dit wordt ongetwijfeld steeds meer. De aanloop van
kinderen
in het park is erg groot. Eerder speelden ze tussen auto’s op straat, een onveilige
en ongezonde situatie. In het park wordt hun fantasie en onderzoekend vermogen geprikkeld.”
Hoger doel
“Voor mij is het voedselpark ook een middel om een hoger doel te bereiken
dat betrekking heeft op de toekomst van de mensheid. Onze missie is
bewustwording van de mens dat wij in een kunstmatig systeem leven. Ik hoop dat
de mensheid erkent om van onderaf daar verandering in te brengen. Verandering
van bewustzijn, hoe wij in het leven staan, hoe het systeem werkt.
Voedingspatronen, koopgedrag. Minder economisch, meer gezond en puur. ‘Delen’
vind ik een groot goed. Het geheim van vermenigvuldigen is delen. Als kinderen
zich daarvan bewust zijn, kunnen we allemaal even rijk zijn en welvarend om te
kunnen inkeren en tot werkelijke bevrijding van het ware ‘zelf’ te komen. Met
‘het systeem’ doel ik niet per se op mensen, maar meer het apparaat waarin wij
moeten functioneren. In mijn optiek gaan mensen aan het huidige systeem kapot.
Ze voelen zich gevangen en zitten in een soort angstpatroon, waardoor als hun
wekker om 07:00 uur afgaat zij direct voelen: ik moet eruit om te werken,
anders heb ik straks geen geld om mijn rekeningen en eten te kunnen betalen.
Dat beperkt mensen in hun vrijheid en daarmee ontwikkeling.”
Onthechten
“Voordat ik de wereld verlaat, wil ik volledig onthecht zijn. Ik ben zeker
betrokken bij het leven, maar ik wil er niet aan hechten. “De aarde is een
brug, bouw er uw huis niet op”, zei Jezus. Hoewel ik niet gelovig ben, kan ik
me goed vinden in deze uitspraak. Wat hij hiermee volgens mij wil zeggen, is
dat wij ons hier niet moeten binden aan het ‘stof’ en onze verlangens.. Aan
niets of niemand. Begrijp me goed: ik zeg niet dat houden van verkeerd is.
Zeker niet. Juist niet. Liefde is een prachtig iets. Wij zijn wezens van licht
en liefde, waarbij liefde potentiële volheid inhoudt. Het zou heel mooi zijn
als we van anderen net zoveel kunt houden als van je eigen kinderen. Maar ook
kinderen zijn niet ons bezit. Zelfs ons lichaam is niet ons bezit, dat laten
wij achter op het moment dat wij ons leven laten. Sterven voordat ik doodga.
Dat is mijn persoonlijke doel. Onthechten. Omdat ik niet terug wil. Niet omdat
ik het leven hier niet waardeer, maar ik wil verder.”
Manipulatie
“Mijn overtuigingen over ‘het systeem’ en hoe wij op deze planeet worden ‘vastgehouden’,
gaan heel ver. Ik geloof in een doel dat niet van ons is, maar dat wij worden
gedirigeerd, gemanipuleerd en gehersenspoeld. Ik geloof zelfs dat wij in
massale slavernij gehouden worden waardoor uiteindelijk onze wil wordt
opgelegd. De beste slaven zijn slaven die niet weten dat ze slaaf zijn. Door
manipulatie via radio, tv, sociale media en boeken denken wij te willen leven
in dit systeem. Dit is opgelegd, het is geen pure vrije wil. Er zijn veel
mensen die eenzelfde inzicht en overtuiging hebben als ik. Helaas ontmoet ik
deze mensen nauwelijks. De groep van mensen die zich hier bewust van wordt, wordt
wel steeds groter. Ik spreek soms mensen die zich met dit gedachtengoed identificeren,
maar nog niet zover zijn om het te praktiseren. Dit komt door angst, die is erg
bepalend.” Heeft jouw overtuiging een naam? “Nee, niet echt. Het is geen
geloof, maar een innerlijk ontwaken waarbij de mens bewust wordt van het Zelf
met een hoofdletter en zich her- innert wie het werkelijk is.”
Ontwaak!
“Naast mijn persoonlijke doel heb ik een liefdeswens: blijf niet dromen,
maar ontwaak. Voor mij begint dat hier in Kampen. Ik wil dat mensen zelf durven
te denken. Wat wil je zelf? Als mens, als individu? Als inwoner van Kampen? We
zijn ten slotte vrije wezens. Mensen moeten weer met het Zelf in contact komen
en kunnen streven naar volmaaktheid. Daar gaat het om. Dit is een weg die iedereen
zelf moet afleggen op zijn eigen manier. De weg naar het hart is een lang traject
al is deze nader dan handen en voeten. Er lopen zoveel lagen van manipulatie
over ons heen dat het moeilijk is om tot je eigen kern te komen. Veel mensen
zijn op zoek naar zichzelf, dat doen ze bijvoorbeeld door te reizen of proberen
dat te bereiken via meditatie of yoga. Daarin raakt men in een bepaalde vorm
van extase, waardoor vreugde ontstaat. Dit is echter nog niet echt wie wij zij
of waar we moeten zijn, omdat ook hier opnieuw een verlangen in schuilt. Om het
vuur van verlangen te doven heeft men water nodig. Het water van gnosis,
kennis, het innerlijk weten.”
