Jeannette van den Brink - RTL Late Night

Zomer maakt zichtbaar plaats voor herfst. Langs de fraaie rood-, geel- en oranje- gekleurde bomen in het stadspark fiets ik, ondanks het gure weer, al fluitend richting de pedicure- en lichaamsverzorgingssalon van Jeannette van den Brink. Niet om mijn voeten weer eens een goede onderhoudsbeurt te laten geven, maar om Jeannette te vragen of haar dromen verdergaan dan de zorg voor voeten. Ook ben ik benieuwd waarom dit lichaamsdeel zo'n centraal thema in Jeannette's leven vormt.

De voet?
"Via mijn zus 'rolde' ik rond mijn 30e min of meer toevallig in het pedicurevak. Zij is schoonheidsspecialiste en had een praktijk in de Geerstraat. In het pand stond nog een ruimte leeg. Mijn zus vroeg of ik interesse had om deze ruimte te vullen. Interessante vraag! Want... waarmee? Toch hoefde ik niet lang na te denken en stortte me, met de gedachte aan een pedicurepraktijk, in de - medische - wereld van 'de voet'. Ondanks dat ik me had voorgenomen om na mijn opleiding tot Z-verpleegkundige nooit meer in de studieboeken te duiken, volgde ik een specifieke opleiding van 10 maanden. Ik kreeg vrijstelling voor het vak anatomie in verband met mijn voorgeschiedenis als Z-verpleegkundige."

Medisch pedicure
"Ik had niet verwacht deze materie zo interessant en leuk te vinden. Er ging een wereld voor me open. Het is een dankbaar beroep. Ik help mensen van pijnklachten af. Bijvoorbeeld door een simpele-, maar pijnlijke, likdoorn gaan mensen anders lopen, waardoor rugklachten kunnen ontstaan. Ik help dat te voorkomen. Mensen met bijvoorbeeld diabetes of reuma vallen in een risicogroep. Door deze aandoeningen kunnen voetklachten ontstaan. Extra aandacht en zorg zijn voor deze - helaas steeds groter wordende - groep nodig. Het motiveerde om me verder te specialiseren en mijn kennis uit te breiden. Ik besloot daarom door te leren voor medisch pedicure. En sinds een paar weken ben ik gediplomeerd! Ontwikkelen en bijscholen is belangrijk binnen het vak om actueel en professioneel te blijven."

De voet of de mens?
"Het is 'de voet én de mens'. Uit ervaring weet ik hoe belangrijk het is om je voeten goed te verzorgen. Onderhouden eigenlijk. Ik ben geboren met klompvoeten. Bovendien stonden mijn voeten naar binnen gedraaid en waren mijn achillespezen te kort. Drie operaties heb ik ondergaan. Fysiotherapie en een moeder die iedere dag mijn voeten masseerde. Oefenen, oefenen en nog eens oefenen. En dan heb ik het nog niet eens over steunzolen. Mijn hele leven staat in het teken van de voet! Als geen ander weet ik van hoeveel waarde goed verzorgde voeten zijn. Wat ik naast de materie misschien nog interessanter vind, is het contact met de mensen. De een-op-een gesprekken die ik voer, zijn van onschatbare waarde. Laatst sprak een klant op leeftijd over de oorlog. Emotioneel vertelde hij me spontaan dingen waar hij nooit eerder over sprak. Een bijzonder moment. Een contact kan zoveel losmaken. Mensen voelen zich veilig bij mij."

Italië

Wanneer ik Jeannette naar haar droom vraag, reageert ze eerst ietwat aarzelend en bescheiden: "Ach, dromen moeten voor mij grijpbaar zijn. Waarom zou ik bijvoorbeeld dromen over een grote villa ergens op een idyllisch plekje in het buitenland? Ik woon en werk hier! Ik hecht veel waarde aan veiligheid. Toch.... in het verlengde van dromen over mooie plekjes: ik zou best nog wel eens naar Italië op vakantie willen. Ik heb daar als kind geweldige vakanties meegemaakt. Is mijn gevoel nog hetzelfde? Letterlijk herinneringen ophalen als een soort verlangen naar mijn jeugd. Ja, dat staat echt op mijn verlanglijstje."

RTL Late Night
"En ja, stiekem droom ik ook over grote dingen. Het dubbele is dat ik ondanks mijn bescheidenheid wel gehoord wil worden. Allereerst zou ik graag mijn boodschap over de voet - inclusief mijn persoonlijke verhaal - groots willen uitdragen. Niet alleen het fysieke, maar nog meer het psychische aspect ervan. Misschien zelfs op tv! Het onderwerp 'voet' en de noodzaak van goede en juiste verzorging ervan is nog nooit op televisie geweest. Voeten zijn de spiegel van je lichaam. Meer mensen zouden zich ervan bewust moeten zijn dat voeten je fundament zijn. Daar rust je hele lichaam op. Zij vormen de basis van ons mobiele bestaan. Ik vertel er graag over. Draag het belang van de voet graag groots uit! Dus RTL Late Night, kom maar op!" Aan dromen toch geen gebrek, want Jeannette vervolgt: "O ja, ik zing heel graag en als ik dan toch bij Humberto ben... Een duet op televisie samen met een bekende zanger als bijvoorbeeld Waylon? Ik houd me aanbevolen!"

En Kampen?
"Ik zou graag willen dat iedereen - dus ook Kampenaren - zich wat ruimer opstellen ten opzichte van de ander.  Met alle respect en zonder oordeel. Houd rekening met elkaar, ongeacht achtergrond, geloof en visie. Wie je ook bent, wat je ook denkt, geef elkaar de ruimte. Oordeel niet zo snel. Kijk eens wat meer om je heen. Leg je oor eens meer te luister. Denk niet in hokjes en laat jezelf er ook niet in plaatsen. Beperk jezelf niet: denk in mogelijkheden! Anders lukt het je nooit om je dromen waar te maken!"

Meer informatie vind je hier: Pedicure- & lichaamsverzorgingssalon Jeannette van den Brink

Theo Nieuwenhuizen - Stenen en steentjes bijdragen

Ik meld me bij de receptie van het Ikonenmuseum. Een paar maanden geleden was ik er ook. Toen om een expositie te bezoeken, waarbij niet alleen het tentoongestelde werk me aangenaam verraste, maar meer nog (de vaste collectie van) het museum. Imposante en kleurrijke ikonen vullen de stijlvolle wanden en verbeelden boeiende verhalen. Die dag maak ik voor het eerst kennis met de energieke en bevlogen Theo Nieuwenhuizen, inmiddels hoofd Algemene Zaken van het museum. We spreken elkaar op dat moment kort. Te kort eigenlijk om over Theo's dromen te praten. Dat maken we vandaag goed. 

Theo woont sinds 2006 in Kampen. Gedreven door de gezondheidsproblemen van zijn ouders verhuisde Theo in dat jaar uit de regio Utrecht naar Kampen: "Dat voelde toch beter. Diverse banen en uitdagingen had ik al achter de rug. Door zeer uiteenlopende ervaringen ben ik heel anders in het leven gaan staan. Je privéleven is het allerbelangrijkst. Dus ik ging, na het hartinfarct van mijn moeder in 2006, dichter bij mijn ouders wonen. In maart 2011 liep het contract bij mijn toenmalige werkgever af. De wereld om me heen veranderde snel. Dit trof ook mijn baan in de ICT-branche. Ik werkte voor een bedrijf dat opslagmedia en hardware verkocht. Bedrijven en particulieren vonden inmiddels hun eigen digitale weg richting de spullen die zij nodig hadden. Na mijn contractbeëindiging nam ik de beslissing om alleen nog maar energie te steken in werk en situaties die de moeite waard zijn, oftewel: 'de dingen die ik leuk en belangrijk vind!' En die begeven zich op een totaal ander vlak dan de zakelijke wereld."


Politiek en cultureel betrokken
"En zo rolde ik, naast mijn rol als mantelzorger, in diverse activiteiten binnen de gemeente Kampen. Onder andere ben ik oprichter en landelijk bestuurslid van Abopositief Kampen, een belangenorganisatie voor en door werkzoekenden. Daarnaast ben ik politiek actief voor de Pvda en betrokken bij de Historische Vereniging voor de IJsseldelta, 'Jan van Arkel'. Deze vereniging houdt zich bezig met allerlei aspecten van de geschiedenis van de gemeente Kampen als archeologie, genealogie, taal, enzovoort. Begin van dit jaar werd ik door de fractievoorzitter van mijn partij, Manfred Haverman, gebeld met de opmerking dat er bij het Ikonenmuseum een mogelijk interessante vacature was. Ik werkte toen al jaren met veel plezier als vrijwilliger voor het Stedelijk Museum Kampen en was nauw betrokken bij allerlei culturele aangelegenheden. Na een zeer positief informatief gesprek met directeur Harry van Biessum e-mailde ik met het bestuur van de Alexanderstichting, formeel eigenaar van het Ikonenmuseum. Ik kon vervolgens direct op gesprek komen en werd aangesteld als hoofd Algemene Zaken."

Kampen en cultuur
"Ik geniet enorm van de hoeveelheid cultuur die Kampen rijk is. Er zijn geweldige koren en theatergezelschappen als Ventura. En wat dacht je van de kwaliteit van onze muziekkorpsen? Dit jaar mocht ik jureren tijdens het muziekconcours 'De vlag van kampen'. Een tweejaarlijks festival wat speciaal bedacht om mensen met verschillende (muzikale) achtergronden samen te brengen en uitwisseling te stimuleren. Wat een feest! Wat een kwaliteit! Een andere benadering van cultuur is het gedrag van de gemeenschap. Die is bepalend voor het karakter en imago van onze stad. Laat ik voorop stellen dat ik me in deze gezellige Hanzestad enorm thuis voel. Toch vind ik dat er nog meer samengewerkt kan en moet worden om onze positieve eigenschappen te benadrukken. Dan wordt alle aanwezige kwaliteit nóg beter benut. 'De vlag van Kampen' noemde ik als voorbeeld, maar samenwerking kan natuurlijk op alle gebieden. Breng initiatieven samen. Deel en werk samen. Benut elkaars vaardigheden! Daar wordt iedereen beter van en de stad in het bijzonder! 'Kerst in Oud Kampen' schiet me te binnen. Initiatiefnemer Jan Liefting is verbijsterd dat dit zo'n groot succes is geworden. Een supervoorbeeld van wat samenwerking bewerkstelligt! Iedereen wil meedoen en iedereen is er bij gebaat."

Gemiste kans
"De vondst van de IJsselkogge had door samenwerking veel meer benut kunnen en moeten worden. In positieve zin natuurlijk. In het belang van het vergroten van de zichtbaarheid van onze stad. Met name in de periode voor de verscheping naar Lelystad. Van heinde en verre kwamen geïnteresseerden om het prachtig tentoongestelde schip te bezichtigen. Zelfs CNN stond klappertandend op de kade. Want het was koud. Om verslag te doen. Om onze stad op de kaart te zetten. Maar voor al die mensen was er naast de IJsselkogge niets. Er was op het terrein nog geen kopje koffie of een andere versnapering te verkrijgen! En dan heb ik het nog niet eens over andere mogelijke creativiteit. Niemand die daarvoor de mogelijkheid had, kwam op het idee om een koek om te dopen tot bijvoorbeeld een 'Kamperkogge'. Illustreren wij hiermee als stad onze gastvrijheid? Met onderlinge samenwerking hadden we - ook op korte termijn - natuurlijk veel meer exposure kunnen bereiken."

Betekenis geven

"Ik hoop dat ik zowel privé als voor Kampen in positieve zin mijn steentje(s) kan bijdragen. Dat kan al op een heel simpele manier. Bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat de koffie die in het museum geschonken wordt goed is! Ik wil zaken om me heen verbeteren. En daarmee mensen. Ik wil dat iedereen profijt heeft van mijn inzet. Iedere dag is anders. Het leven verandert constant. Ik hecht veel waarde aan lange termijn contacten. Hou niet van vluchtigheid. Dat is tegenwoordig helaas al veel te veel aan de orde. Veel contacten zijn kortstondig. Duren zolang er eigen belangen spelen. Het lijkt soms ook of mensen er niet meer zijn om elkaar te helpen. Terwijl dat in mijn beleving wel de bedoeling is. Wijs elkaar de weg. Help waar mogelijk. Bovenaan mijn dromen 'verlanglijstje' staat dan ook dat iedereen het goed heeft en naar z'n zin en vooruit kan komen."

Ikonenmuseum
"Het Ikonen Museum Kampen biedt mogelijkheden en heeft voor een ieder wat wils. Ik verheug me er dan ook op u - net als Diana - daar te mogen begroeten!"