"Ik ben geboren en getogen in de Oudestraat. Ons gezin woonde boven de winkel van bloemisterij Sleurink. Later kwam daar onder andere Ziengs in. Het pand brandde helaas 5 jaar geleden af. In mijn fantasie een gigantisch huis. En een praktische natuurlijk! Ik had altijd een moederdagcadeau binnen handbereik! In 1972 verhuisde ons gezin naar West Kampen. Op mijn 25e ging ik het huis uit en betrok daar een woning aan de Boven Nieuwstraat, dus in de binnenstad. Een plek waar mijn hart ligt. Omdat er winkels en theaters zijn. Omdat het bruist! Alles is op loopafstand. Of ik verplaats mij op de fiets. Ook geen probleem. Ik neem de tijd!""Als je alles door een ander laat doen, leer je zelf nooit!"
Nardus, onder andere bekend als raadslid van Gemeente Belang Kampen, Home of Entertainment (HOE) en als voorzitter van de wijkvereniging binnenstad, startte zijn eerste echte baan als elektricien. Nardus: "Het bijzondere is dat hetgeen ik in deze baan geleerd heb, altijd nog in de praktijk breng. En dan doel ik niet zozeer op mijn vak als elektricien, dan wel op dat ik zelf mocht bepalen hoe ik mijn opdrachten uitvoerde. Als voorbeeld: op een nieuwe machine moest verlichting komen. Ik mocht vervolgens zelf bepalen hoe deze klus uit te voeren. Ik kreeg van mijn baas alle ruimte en vertrouwen om zelf te ontdekken. Alles werd één keer voorgedaan, daarna moest je het zelf doen. Een geweldig avontuur wat voor mij een basis vormde voor hoe ik nu nog in het leven sta. Want, en dat is écht één van mijn overtuigingen, als je alles door een ander laat doen, leer je zelf nooit!"
Troubadour
"Helaas ging dit bedrijf door omstandigheden failliet en werd ik werkloos. Ik solliciteerde tot ik een ons woog, maar kwam niet aan de bak. 'Te oud'. Ik was nota bene 22! In die tijd kwam ik al regelmatig bij muziekwinkel Troubadour. Als werkloze geen geld, behalve voor platen! Op een gegeven ogenblik zochten zij daar een verkoopmedewerker en men vroeg mij of ik interesse had. Ik had totaal geen opleiding en ervaring in die richting. Maar... wel veel muziekkennis! Dus toch gesolliciteerd. De winkel viel onder Scheer & Foppen en een formeel sollicitatiegesprek volgde. De man die het gesprek afnam, was al snel overtuigd van mijn kennis van muziek. Of het nu om Punk, New Wave of Disco ging. Ik verzamelde alles! Sterker nog, ik bezat elk singletje dat op dat moment in de notering van de tipparade en Top40 stond. Ik had alles en draaide het ook regelmatig op feestjes en partijen. Ik werd aangenomen. Overigens wel met de belofte dat ik me netter moest kleden en iedere morgen een kam door mijn haar zou halen."
Geen medewerkers, maar samenwerkers
"De muziekafdeling van Scheer & Foppen werd onderdeel van de Free Record Shop. Ik was toen 27 jaar. Al met al ben ik ruim 30 jaar actief geweest in het muziekvak, variërend van filiaalmanager Kampen tot clustermanager Emmen. In al deze 30 jaar kwamen de ervaringen en mijn persoonlijke indrukken van en over mijn eerste werkgever goed van pas. Naast 'zelf ontdekken' kwam een aspect als samenwerking aan de orde. Die probeerde ik continu via 'coaching on the job' te faciliteren en dat sloot weer perfect aan bij de slogans die we toen hanteerden, namelijk: 'We zijn geen medewerkers, maar samenwerkers!' Of: 'There is no 'I' in team, but there is more than one in winning'. Het bewustzijn creëren dat samenwerking niet alleen voor jou als persoon, maar ook in het belang van de zaak en stad werkte, daar ging ik voor! In 2013 ging de Free Record Shop failliet. Hét moment om samen met Willem Jan Westendorp voor mezelf te beginnen. En tot op de dag van vandaag gaat het goed met HOE!"
Gemeente Belang Kampen
"Naast het ondernemerschap zet ik me graag in voor het belang van de gemeente Kampen. Dit doe ik op verschillende manieren. Bijvoorbeeld als voorzitter van de Wijkvereniging Binnenstad. Wij streven naar een leefbare binnenstad en behartigen de belangen voor zowel circa 5000 burgers als die van de ondernemers. Ook ben ik bestuurslid van de ondernemersvereniging van de binnenstad. Wij organiseren onder andere de intocht van Sinterklaas, braderieën en de Hanzedagen. Ons motto is ervoor zorgen dat de stad bruist! En natuurlijk ben ik, naast Albert Holtland, raadslid van Gemeente Belang Kampen. In 2002 werd ik door Jan Elhorst, oprichter van de partij, benaderd met de vraag of ik op de kieslijst wilde. Jawel, maar dan op een wat lagere plaats. Dus met de mogelijkheid dat ik niet zou worden gekozen. Ik wilde eerst leren en ervaring op doen. In de tweede periode was ik er wel aan toe. Ik werd op de 5e plek geplaatst, maar helaas haalde de partij maar 4 zetels. Bij de laatste verkiezingen werd ik wel als raadslid gekozen. Waarom Gemeente Belang Kampen? Wij geven ruimte aan de inwoners om (verbeter)punten kenbaar te maken. Blijf de politiek dan ook rustig bestoken met opmerkingen. Wij luisteren en doen er wat mee. Denk bijvoorbeeld aan de petitie aangaande de N50 en we vragen juist nu aan de provincie om het geld voor de aanleg ervan voor te schieten zodat we aan de slag kunnen. Gewoon doen! Ook hier geldt mijn motto."
Plantagewoning
"Een heel groot zelfgebouwd huis aan de IJssel. Een plantagewoning inclusief veranda en uiteraard met uitzicht op deze prachtige rivier. Ik heb zelfs al een plek in gedachten. Had ik. Want helaas heeft het wijkje onder de molen roet in het eten gegooid. Mijn favoriete plekje. Daar was toentertijd houthandel Kramer gevestigd. In mijn droom zie ik mezelf al zitten in een schommelstoel op de veranda. Sigaar en glas whisky erbij. Genietend van al het goede van het leven. Een andere droom is om in Japan delen van een wandelroute (van 2000 kilometer) te lopen die een Japanse circa 600 jaar geleden afgelegd heeft. Onderweg zijn op de route Haiku's en tekeningen vastgelegd. Nu lopen veel mensen die route nog steeds. Dus als ik een keer de kans krijg.... Dromen is heerlijk hoor, maar het mag soms ook lekker bij dromen blijven. Niet alles hoeft wat mij betreft verwezenlijkt te worden. De meeste dromen zijn wensen. Waarom kijken we tv? Omdat de beelden die we zien ons in vervoering brengen en naar plekken waar we graag willen zijn."
"Voor Kampen hoop ik dat het een bruisende stad wordt én blijft. Om dit te realiseren valt en staat veel met de wil tot samenwerking. Ik hoor vaak zeggen: 'als ik de kans krijg, doe ik het wel'. Niet wachten, gewoon doen! Daarbij hoeft het beschikbare geld niet altijd buiten de stad uitgegeven te worden. Ook voor de gemeente geldt: gun je eigen ondernemers de opdrachten. Een wat concretere droom voor Kampen is dat ik graag drijvende tuinen in de stadsgrachten wil. Een grote groep mensen houdt zich hier al een paar jaar mee bezig, maar ze lopen helaas continu tegen de bureaucratie aan. Die groep, bestaande uit Wijkvereniging Binnenstad en de projectgroep Drijvende Tuinen, heeft bedacht dat drijvers van 10m2 in de Burgel met een beugel op de plaats worden gehouden. Deze drijvers worden ingericht met planten die, uiteraard omgeven door water, goed gedijen. Ook met planten waarvan de namen een verbinding hebben met straatnamen in andere wijken. Denk aan Ganzebloem, Winde, Weegbree et cetera. De drijvers worden gebouwd door leerlingen van het VIA College en is daarmee dus een schoolproject. Financieel zijn de eerste 4 drijvende tuinen al een feit. Eind maart, begin april volgend jaar moeten alle drijvende tuinen in de Burgel gerealiseerd zijn!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten