Geboren en getogen in Brunnepe ontdekt Jordy op zijn 8e via een vriendje de BMX: "Mijn vader had liever dat ik op voetbal ging, maar ik was niet meer weg te slaan van de baan. Ik presteerde wel, maar niet bovenmatig. Toch viel op dat ik talent had. Voormalig prof Robert ten Wilde nam mij onder zijn hoede. Hij trainde en begeleidde mij op de juiste manier. Dus veel kracht- en sprinttrainingen en iedere dag één of meerdere keren op de baan rijden. Vanaf mijn 16e heb ik me serieus op het BMX-en gestort. Met moeite heb ik de mavo en mbo afgerond. Mijn vrienden gingen in die tijd stappen. Ik niet; er moest iedere dag getraind worden en er was elk weekend wel een wedstrijd. Mijn ouders hebben me van jongs af aan gestimuleerd en zijn zelf ook van de sport gaan houden. Mijn moeder is onder andere regelmatig jurylid bij wedstrijden en mijn vader is actief als trackmanager.
Mijn eerste internationale wedstrijd reed ik op mijn 15e. Dat was in Zwitserland. Daarna volgden er meer buiten de grenzen van Nederland. In Frankrijk haalde ik mijn eerste Europese titel. Dat was in 2012. Recent pakte ik deze titel weer, maar dan in Verona. Maar ik rijd ook buiten de grenzen van Europa. Bijvoorbeeld in Nieuw-Zeeland en afgelopen mei werd ik in Colombia wereldkampioen. Een mijlpaal, gezien de hectische en emotionele periode die hier aan vooraf ging."
Heftig 2016
"2016 startte heftig door het plotselinge overlijden van mijn schoonvader. Hij was, naast zijn enorme betrokkenheid bij het BMX-en, boekhouder van mijn bedrijf 'Installatietechniek Agues'. Bizar. Ineens was hij er niet meer. Wat het ook zo wrang maakt, is dat hij om te beginnen al niet bij de geboorte van mijn zoontje kon zijn. Ook moest hij in verband met een ziekenhuisopname de eerste verjaardag van Jayden missen. Letterlijk zei hij toen: 'Het moet raar lopen, wil ik de tweede verjaardag van mijn kleinzoon mislopen!' Dus wel. Niet te bevatten. Ik was in die periode dat hij overleed volop aan het trainen voor het WK. Maar kon het een aantal weken niet opbrengen om op de fiets te klimmen. Was stuk van verdriet. Vervolgens krijg ik de dag na Valentijnsdag een aanval. Eén waarvan de artsen vermoedden dat het om een epileptische aanval ging. Een aanslag op mijn fysieke gestel. Ik kon opnieuw even niets meer. Trainingen lagen vervolgens weer stil. Een maand later toch op de fiets gestapt. Ik herpakte gelukkig al snel het gewenste conditionele niveau. De trainingen verliepen goed. Als gevolg van de aanval moest ik allerlei medische testen ondergaan, waaronder een 'EEG scan'. De artsen hielden het op een eenmalige aanval. Al met al een spannende periode. Colombia was namelijk al geboekt. Hieraan voorafgaand nam ik in april deel aan een aantal wedstrijden en daaruit bleek dat ik nog niet fit was. Toch verliepen de laatste weken voor het WK goed. Zo goed zelfs dat ik met de felbegeerde titel 'in the pocket' vanuit Colombia weer huiswaarts vloog. En daar - in meerdere opzichten met mijn hoofd in de wolken - werd ik in mijn slaap opnieuw getroffen door een aanval. Met bloed op de tong werd ik in het vliegtuig wakker. In de week erna gebeurde het nog tweemaal. De laatste keer werd ik wakker in het ziekenhuis. Tijdens mijn laatste controle in het ziekenhuis werd door de artsen bevestigd dat het om epileptische aanvallen gaat. Inmiddels slik ik ter voorkoming van deze aanvallen de juiste medicijnen. Hierdoor ben ik in staat om gewoon mijn 'dagelijkse ding te doen'."
BMX in de lift
"BMX-en krijgt steeds meer aanzien in Nederland. Zit - zeg maar rustig - 'in de lift' en is inmiddels een Olympische sport. Ik merk door mijn prestaties dat het ook een interessante sport voor sponsoren begint te worden. Al met al heeft BMX-en meer aanzien dan een aantal jaren geleden. Ik merk het ook in Kampen. Eind september word ik door de gemeente gehuldigd voor mijn prestatie tijdens het Europees kampioenschap. Bij de Kamper Wieler Club stijgt het aantal aanmeldingen. Steeds meer kinderen worden lid om te kunnen BMX-en. En kijk eens naar het parcours, naar de prachtige baan. Sinds een jaar opgeleverd Geweldig toch?"
Jordy's droom
"Ik heb al veel bereikt. Niet alleen op sportief gebied. Ook heb ik een prachtgezin en een eigen bedrijf. Mijn eenmansbedrijf heb ik inmiddels drie jaar en is een zegen in combinatie met het BMX-en. Ik plan mijn klussen zelf waarbij ik rekening houd met de tijd die ik nodig heb om te trainen. Je hoort mij dus niet klagen! Sterker nog, ik heb weinig wensen. Om in het verlengde van mijn favoriete bezigheid te blijven, hoop - of noem het droom - ik echter wel dat Jayden in dezelfde voetsporen treedt. Zijn moeder daarentegen hoopt - net als mijn ouders vroeger - dat hij voetballer wordt. Een BMX'er is regelmatig op reis en loopt veel risico op blessures. Vorig jaar kreeg mijn zoon zijn eerste 'BMX'. Helaas moet je voor het 'NK Loopfietsen' 3 jaar zijn! Nog even wachten dus. Voor mezelf rest er niet veel te wensen. Ben ik al een heel bevoorrecht mens. Ik heb een geweldig leven en maak genoeg mee. Ik kom overal. Volgend jaar mag ik voor de wereldkampioenschappen naar Amerika, het land van de BMX. Mits mijn gezondheid goed blijft. De perikelen van de eerste helft van dit jaar doen me beseffen hoe belangrijk gezondheid is. Ik zal er in ieder geval alles aan doen om te zorgen dat ik dan fit ben!"
En voor Kampen?
"Persoonlijk zou ik wat meer levendigheid willen in de stad. En dan vooral op het sportieve vlak. Zorg ervoor dat de jeugd gestimuleerd wordt en blijft om een sport te beoefenen. Mijn gedachten gaan dan uit naar sport in het algemeen en vanzelfsprekend BMX-en in het bijzonder. Zorg ervoor dat de diversiteit van het aanbod van sportverenigingen meer in beeld wordt gebracht. Voetbalclubs krijgen via de media al veel aandacht. Deze mag best verdeeld worden over de wat meer onbekende sporten, zodat de jeugd ook op het bestaan hiervan in de gemeente Kampen wordt geattendeerd. Ik nodig dan ook iedereen uit om eens een kijkje te nemen op de BMX-baan om te ervaren of deze sport iets voor jou is!"
"2016 startte heftig door het plotselinge overlijden van mijn schoonvader. Hij was, naast zijn enorme betrokkenheid bij het BMX-en, boekhouder van mijn bedrijf 'Installatietechniek Agues'. Bizar. Ineens was hij er niet meer. Wat het ook zo wrang maakt, is dat hij om te beginnen al niet bij de geboorte van mijn zoontje kon zijn. Ook moest hij in verband met een ziekenhuisopname de eerste verjaardag van Jayden missen. Letterlijk zei hij toen: 'Het moet raar lopen, wil ik de tweede verjaardag van mijn kleinzoon mislopen!' Dus wel. Niet te bevatten. Ik was in die periode dat hij overleed volop aan het trainen voor het WK. Maar kon het een aantal weken niet opbrengen om op de fiets te klimmen. Was stuk van verdriet. Vervolgens krijg ik de dag na Valentijnsdag een aanval. Eén waarvan de artsen vermoedden dat het om een epileptische aanval ging. Een aanslag op mijn fysieke gestel. Ik kon opnieuw even niets meer. Trainingen lagen vervolgens weer stil. Een maand later toch op de fiets gestapt. Ik herpakte gelukkig al snel het gewenste conditionele niveau. De trainingen verliepen goed. Als gevolg van de aanval moest ik allerlei medische testen ondergaan, waaronder een 'EEG scan'. De artsen hielden het op een eenmalige aanval. Al met al een spannende periode. Colombia was namelijk al geboekt. Hieraan voorafgaand nam ik in april deel aan een aantal wedstrijden en daaruit bleek dat ik nog niet fit was. Toch verliepen de laatste weken voor het WK goed. Zo goed zelfs dat ik met de felbegeerde titel 'in the pocket' vanuit Colombia weer huiswaarts vloog. En daar - in meerdere opzichten met mijn hoofd in de wolken - werd ik in mijn slaap opnieuw getroffen door een aanval. Met bloed op de tong werd ik in het vliegtuig wakker. In de week erna gebeurde het nog tweemaal. De laatste keer werd ik wakker in het ziekenhuis. Tijdens mijn laatste controle in het ziekenhuis werd door de artsen bevestigd dat het om epileptische aanvallen gaat. Inmiddels slik ik ter voorkoming van deze aanvallen de juiste medicijnen. Hierdoor ben ik in staat om gewoon mijn 'dagelijkse ding te doen'."
"BMX-en krijgt steeds meer aanzien in Nederland. Zit - zeg maar rustig - 'in de lift' en is inmiddels een Olympische sport. Ik merk door mijn prestaties dat het ook een interessante sport voor sponsoren begint te worden. Al met al heeft BMX-en meer aanzien dan een aantal jaren geleden. Ik merk het ook in Kampen. Eind september word ik door de gemeente gehuldigd voor mijn prestatie tijdens het Europees kampioenschap. Bij de Kamper Wieler Club stijgt het aantal aanmeldingen. Steeds meer kinderen worden lid om te kunnen BMX-en. En kijk eens naar het parcours, naar de prachtige baan. Sinds een jaar opgeleverd Geweldig toch?"
Jordy's droom
"Ik heb al veel bereikt. Niet alleen op sportief gebied. Ook heb ik een prachtgezin en een eigen bedrijf. Mijn eenmansbedrijf heb ik inmiddels drie jaar en is een zegen in combinatie met het BMX-en. Ik plan mijn klussen zelf waarbij ik rekening houd met de tijd die ik nodig heb om te trainen. Je hoort mij dus niet klagen! Sterker nog, ik heb weinig wensen. Om in het verlengde van mijn favoriete bezigheid te blijven, hoop - of noem het droom - ik echter wel dat Jayden in dezelfde voetsporen treedt. Zijn moeder daarentegen hoopt - net als mijn ouders vroeger - dat hij voetballer wordt. Een BMX'er is regelmatig op reis en loopt veel risico op blessures. Vorig jaar kreeg mijn zoon zijn eerste 'BMX'. Helaas moet je voor het 'NK Loopfietsen' 3 jaar zijn! Nog even wachten dus. Voor mezelf rest er niet veel te wensen. Ben ik al een heel bevoorrecht mens. Ik heb een geweldig leven en maak genoeg mee. Ik kom overal. Volgend jaar mag ik voor de wereldkampioenschappen naar Amerika, het land van de BMX. Mits mijn gezondheid goed blijft. De perikelen van de eerste helft van dit jaar doen me beseffen hoe belangrijk gezondheid is. Ik zal er in ieder geval alles aan doen om te zorgen dat ik dan fit ben!"
"Persoonlijk zou ik wat meer levendigheid willen in de stad. En dan vooral op het sportieve vlak. Zorg ervoor dat de jeugd gestimuleerd wordt en blijft om een sport te beoefenen. Mijn gedachten gaan dan uit naar sport in het algemeen en vanzelfsprekend BMX-en in het bijzonder. Zorg ervoor dat de diversiteit van het aanbod van sportverenigingen meer in beeld wordt gebracht. Voetbalclubs krijgen via de media al veel aandacht. Deze mag best verdeeld worden over de wat meer onbekende sporten, zodat de jeugd ook op het bestaan hiervan in de gemeente Kampen wordt geattendeerd. Ik nodig dan ook iedereen uit om eens een kijkje te nemen op de BMX-baan om te ervaren of deze sport iets voor jou is!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten