De
vorige keer dat ik café IJsselzicht in Wilsum bezocht, was tijdens één van de
laatste koude winters. Na een paar rondjes 'buffelen' op mijn noren op de
natuurijsbaan van Wilsum, hield ik het weer voor gezien. Binnen met een warme
bak koffie hield ik het langer vol dan de rest van het gezelschap. Nu zit ik er
weer aan de koffie. Samen met Marieke Bernadette. Onder andere vertelt zij me
over haar dromen. En dat zijn er nogal wat...
Altijd op zoek naar creatieve tijd
Marieke
is 17 jaar oud als ze opleidingen gaat volgen bij “de Landstede” in Zwolle,
waar ze de richting Mode en Commercie volgt. Marieke: "Ik kwam uit
Emmeloord en vestigde me in een studentenonderkomen. Dat was begeleid kamer
wonen, inclusief 'Non Teresina'. Dat was
een machtig mooie tijd! Al snel
sloeg de twijfel toe over de juiste keuze qua opleiding. Dit kwam mede omdat
de opleiding vrij nieuw was, niet goed georganiseerd en vele lessen vielen
helaas uit. In die tijd tekende en schilderde ik al veel. Ik besloot om
voor de Kunstacademie in Enschede te gaan. Ik maakte in een jaar tijd iets van 200 werken met support van een toffe leraar. Ik werd toegelaten maar
eenmaal daar voelde ik mij niet thuis. Tot grote teleurstelling van de
betreffende leraar, blies ik het af. Ik besloot om een andere opleiding te
volgen. Deze opleiding bleek ook niets voor mij. In die tijd was ik op
zoek naar mezelf; mijn gedachtes waren vrij zwart/wit, ik was niet open minded.
Ik wist het even niet meer en ik besloot een jaartje te gaan werken."
Horeca, House & Dance
"De
horeca volgde. Ik kon aan de slag bij familie Manders in Nunspeet. Stond in de
ijssalon en het restaurant. In die jaren leerde ik alles van het horecavak.
Van de smaak van wijn tot het bakken van biefstukken. Mensen kwamen speciaal
voor mijn biefstukken naar Manders! Vanuit Zwolle verhuisde ik naar Harderwijk. Bar-dancing 'The Mumfel' zocht clientèle. Dat
hoorde ik van DJ JBO & DJ Poltergijst. Zij hadden een platenzaak in
Harderwijk, waar ik graag kwam. Ik raakte enthousiast van het verhaal en had
hier wel ideeën over. Bijvoorbeeld door het inhuren van dj's op themaparty's. Ik
wist het richtte in 1995 de dansgroep 'The Butterfly
Dancers' op! Dit bleek een daverend succes en liep dan ook volledig uit de hand.
Dj's als Isis, EricE, Bass D Kning Matthew en nog vele anderen gingen draaien
in The Mumfel. Ook ID&T kwam in beeld. Zij organiseren nationale en
internationale dance-evenementen waarvan Sensation en Mysteryland. Met onze groep dansten we ook op de eerste Thunderdome feesten. Het was echt een geweldige
tijd waarin ik veel lol had met DJ’s en collega’s. Dit deed ik vervolgens ieder
weekend, tweeënhalf jaar lang met optredens in heel Nederland. We traden op met DJ
Jose en G Spot. Zelfs in de 'IT' en in
de 'ROXY' dansten we. In de jaren tachtig en negentig dé pioniers in de
Amsterdamse housescene. Een optreden in het Tropenmuseum in Amsterdam met DJ
Eddy de Clercq was het allergaafst! Toen ik
23 jaar was besloot ik te stoppen met mijn dansgroep. Weekenden tot diep in de
nacht dansen, ik vond het wel genoeg geweest. Ik stopte, na een super mooie tijd, op ons hoogtepunt met mijn groep. Ik had behoefte aan rust en ik ging
terug naar Zwolle."
Liefde
voor Gastvrijheid en Brood op het Station!
"In
Zwolle kon ik bij een echte gebakwinkel aan de slag. Het ging echter helaas
niet zo goed met deze zaak. Ik besloot om op straat te flyeren. Iets wat nog
niet gedaan werd. Ik sprak mensen aan, gaf ze een flyer en voila ... de zaak zat
weer vol! Later belandde ik in de Hotel Branche waar ik ontzettend veel geleerd
heb op gebied van Klantgerichtheid. Na een 'tussenstop' bij het Postiljon Hotel
kroop mijn bloed toch waar het niet gaan kan en kwam ik, samen met mijn partner Michiel, bij discotheek Maxime
in Hattem terecht. Ik runde daar een karaokebar. Ik vroeg sommige dj's die ik uit
Harderwijk en Amsterdam nog kende om daar te draaien. Dat was een geweldige
tijd. Mooie vriendschappen zijn daar ontstaan. Toch voorzag ik geen toekomst in
deze branche. Mijn oog viel op een advertentie in de krant waarin de NS een winkelmanager voor een Broodjeszaak in Zwolle
zocht. Dat was in 2001. Ik werd aangenomen en bestierde een aantal jaren deze
zaak. Ik maakte vanuit Zwolle de overstap naar Leeuwarden. In 2004 werd ik
trotse moeder van zoon Daan. Tijd om uit het stadsleven te stappen en
op het platteland te gaan wonen. In het mooie dorp Wilsum vielen we beiden
als een blok voor ons huidige huisje. Het was een 'opknapper'. De drie
maanden die we hiervoor dachten nodig te hebben, werd uiteindelijk een kleine
anderhalf jaar. Onze tweede zoon Vince werd in 2008 geboren, een echte
Wilsummer. Ik werk nog steeds met heel veel plezier voor De Broodzaak. Sinds 2010 in -the place to be- het mooie Amsterdam en met een geweldig
team mensen om mij heen. Vanaf vorig jaar heb ik mijn werkzaamheden uitgebreid
naar de OR en ben ik sinds deze zomer ook COR-lid van de NS. Zeer leerzaam en
een uitdaging."Fulltime kunstenaar?
Naast
mijn gezin en werk bij de NS, leg ik met verschillende materialen portretten vast, waarbij vetpotloden en houtskool mijn voorkeur hebben. Daarnaast gebruik ik
spuitbussen, merkstiften, acryl- en olieverf. Ik vind het geweldig om het
karakter van iemand op doek vast te leggen. Eén van mijn dromen is dat ik over
vijf jaar een eigen atelier heb. Op dit moment functioneert mijn huis als één groot atelier en dit loopt inmiddels behoorlijk uit de hand. In
dat atelier wil ik een andere droom realiseren, namelijk op een heel groot doek
een paar eeuwen mode vastleggen. Ik stel me een theater met bordeauxrode gordijnen voor,
een immens grote trap met daarop diverse modellen gekleed in verschillende
stijlen behorende bij die tijd. En natuurlijk zou ik uiteindelijk heel graag met mijn werk
willen exposeren in een museum. 'De Fundatie' heeft natuurlijk mijn voorkeur!" Een fulltime kunstenaar? "Geen idee of 'fulltime' een
begrip is wat bij me past", aarzelt Marieke: "Ik heb zoveel energie
en functioneer het best wanneer ik verschillende dingen tegelijkertijd oppak.
Ik streef mijn passie na. Recent schreef ik een kinderboek. Over Stationsduif
Gerrit. Naast de tekst, heb ik ook de illustraties verzorgd. Het manuscript
ligt op dit moment bij een uitgever in Zwolle. Ik ben erg benieuwd of het uitgegeven
wordt. Ook dit is een droom van me!"
Bootjes door de grachten!
"Kampen
heeft een geweldige binnenstad. Het is één van de prachtigste Hanzesteden van
het land. Ik ben echt trots op deze stad. Gelukkig stijgt het aantal bezoekers
en wordt het steeds drukker. Wat ik graag zou willen is dat een typisch kenmerk
als 'water' meer uitgebuit, dan wel benut wordt. Ik droom dan ook over het
creëren van de mogelijkheid om met bootjes door de stadsgracht te kunnen varen.
Met enige aanpassingen moet dit toch lukken! Waarom niet? Daarnaast mag de stad
wel wat hipper worden. O zo jammer dat het homocafé nu al niet meer bestaat.
Erg belangrijk vind ik het dat je aan iedere inwoner -ongeacht geloof,
geaardheid en afkomst- laat zien dat Kampen een stad is die voor elk wat wils
iets in huis heeft. Ook zou ik graag willen dat er naast 'Kamper Ui(t)dagen' en
'De Bandjesavond' nog meer evenementen georganiseerd zouden worden. Denk eens
aan iets met rockmuziek, festivals of een talentenshow! Kampen is heel mooi en dat moet heel
Nederland weten!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten